Już w dawnych czasach zauważono, że czynniki psychiczne są istotną przyczyną powstawania chorób. Wykorzystując tą wiedzę, w trakcie zabiegów uzdrawiających wspomagano się rytuałami magicznymi lub religijnymi. Obecnie również ma to miejsce, a rola tego typu środków w leczeniu jest jego istotnym czynnikiem.
Najważniejszą rolę w powstaniu zaburzeń psychosomatycznych odgrywają czynniki emocjonalne. Zmieniają one funkcje układu immunologicznego i hormonalnego. Długotrwałe, niekontrolowane utrzymywanie się emocji zaburza prawidłowe funkcje organizmu i powoduje powstanie zmian chorobowych. Bodźce psychiczne i środowiskowe zmieniają aktywność mózgu, wywołując stany emocjonalne, które pobudzają ośrodki autonomicznego układu nerwowego, podwzgórze i układ hormonalny. Powoduje to zmiany funkcjonowania całego organizmu między innymi układu krążenia, układu oddechowego, pokarmowego, moczowego, hormonalnego, skóry. W praktyce przekłada się to na zaburzenia ciśnienia krwi, rytmu serca, zmiany spastyczne w oddychaniu, zaparcia bądź biegunki, częstomocz, bóle głowy i szyi, tiki, jąkanie, spadek odporności organizmu, zaburzenia miesiączkowania i czynności tarczycy, wrażliwość skóry, nadpotliwość i wiele innych zaburzeń.
Jakie zadania ma nasza skóra?
Skóra jest zwierciadłem wnętrza człowieka. W medycynie to prawda dość oczywista. Szczególnego znaczenia nabiera w przypadku chorób psychosomatycznych i związanych ze stresem. Skóra jest złożonym narządem stanowiącym granicę pomiędzy środowiskiem zewnętrznym a organizmem człowieka. Jest osłoną, która chroni przed uszkodzeniami mechanicznymi i chemicznymi, utratą wody. Nie jest szczelną barierą, lecz pełni dynamiczne funkcje regulacyjne, np.utrzymania ciepłoty ciała.
Powierzchnia skóry, a więc powierzchnia kontaktu organizmu ze środowiskiem zewnętrznym jest znaczna- wynosi 1,5 do 2 m2. Narząd ten jest narażony na uszkadzające czynniki zewnętrzne, także ulega uszkodzeniu przez choroby i inne czynniki wewnętrzne, np.stres. Również skóra, będąc narządem o dość skomplikowanej budowie i czynności, może chorować, podlegając szkodliwemu wpływowi środowiska. Jest ona złożonym narządem zmysłów, ważnym źródłem mediatorów w reakcjach obronnych przeciwko czynnikom środowiskowym oraz immunologicznym, ale też miejscem przebiegu reakcji immunologicznych. Reaguje na zimno, ciepło, także dotyk i ból. Reakcje skóry są często łatwe do zaobserwowania: poci się, blednie, pokrywa rumieńcem. Chorzy cierpiący na choroby skóry silniej niż inne osoby reagują na stres. Wiadomo, że z zakończeń nerwowych obecnych w skórze podczas stresu uwalniają się neuropeptydy, powodując powstawanie objawów chorobowych. W skórze mogą wystąpić następnie reakcje zapalne i świąd, jak w przypadku atopowego zapalenia skóry lub łuszczycy. Skóra rozwija się ze wspólnej z ośrodkowym układem nerwowym blaszki zarodkowej. Znajdują się więc w niej hormony, neuromediatory i receptory podobne do tych w ośrodkowym układzie nerwowym oraz układzie immunologicznym.
Geneza psychosomatyczna chorób skóry jest częsta. Objawami tego typu są np.liczne zmiany alergiczne skóry. Mogą być silne i uciążliwe, szczególnie w atopowym zapaleniu skóry, które jest wyraźnie powiązane z astmą i alergicznym nieżytem nosa, tworząc „triadę alergiczną”. Zaburzenia psychosomatyczne obejmują też wiele bardzo różnych chorób, których przyczyny wydają się odległe:łupież różowy Gilberta, trądzik, łojotok, grzybica [wynika ze spadku odporności] ,łuszczyca, liszaj, rumień płaski lub guzowaty, łysienie plackowate, nadpotliwość, pokrzywka, bielactwo, nawracająca opryszczka, choroba Hashimoto [objawiająca się niedoczynnością tarczycy]. Wiele innych chorób skóry ma również podłoże psychiczne, np.nawykowe wyrywanie włosów, nadgryzanie warg lub paznokci.
Jak stres wpływa na naszą urodę?
Silny stres może doprowadzić do nadmiernego wypadania włosów oraz łamliwości paznokci. Co więcej ,spowalnia on procesy odnowy komórkowej w obrębie skóry, a tym samym wydłuża czas procesu gojenia uszkodzeń i zranień. Na skutek działania tego czynnika przyspieszone zostają również procesy starzenia. Wysokie stężenie hormonów stresu we krwi wpływa niekorzystnie na procesy trawienne, co uniemożliwia wchłanianie witamin i minerałów niezbędnych do prawidłowego wzrostu włosów czy wyglądu skóry.
Szereg reakcji, jakie wywołuje stres sprawia, że nasza skóra, często jako pierwsza reaguje na jego działanie. Jednym z pierwszych objawów jest nadwrażliwość , pieczenie, swędzenie lub nadmierne przesuszenie. W wypadku skóry tłustej i mieszanej, gruczoły zaczynają również wydzielać większą ilość sebum. W wyniku stresu zostaje również zaburzone odpowiednie oddychanie komórkowe, na skutek zaburzeń w krążeniu krwi.
Dlatego też komórki nie pozbywają się produktów przemiany materii oraz nie otrzymują
substancji odżywczych transportowanych wraz z krwią. Ma to istotny wpływ na funkcjonowanie komórek, co przekłada się na funkcjonowanie każdego narządu.
Wpływ stresu na skórę warunkuje wydzielanie się hormonu, takiego jak kortyzol, który zdecydowanie zmniejsza jej elastyczność. Dzieje się tona skutek zahamowania produkcji kolagenu. Z tego powodu skóra staje się szorstka, przesuszona i traci blask. Ponadto przez działanie kortyzolu ulegają zachwianiu naturalne procesy zatrzymywania wody. Stres wpływa na urodę poprzez przyśpieszenie działania wolnych rodników, oddziałujących na procesy starzenia się całego organizmu. Skóra staje się przez to wiotka i cienka. Dodatkowo, pod wpływem czynników wywołujących stres w DNA mogą zachodzić niekorzystne zjawiska. Telomery, które odbudowują ubytki w DNA i chronią chromosomy, zostają osłabione. Przez to komórki obumierają, a proces starzenia postępuje szybciej niż u osób umiejących radzić sobie ze stresem.
Objawy silnego stresu widoczne na skórze to:
- sucha, odwodniona skóra
- niezdrowy, ziemisty kolor skóry
- zmarszczki
- przyśpieszony proces starzenia się skóry
- rozszerzone naczynka krwionośne
- nasilenie zmian trądzikowych
- cienie pod oczami
- zmęczony wyraz twarzy
Jak pielęgnować zestresowaną skórę?
Do mycia skóry należy używać produktów delikatnych, łagodnych, które nie naruszają pH ,ale zmiękczają wodę i gruntownie myją skórę, chroniąc jej płaszcz lipidowy. Zwracajmy uwagę uwagę na skład. Do składników poprawiających funkcje ochronne skóry należą: pantenol, bisabolol, wyciąg z rumianku, wyciąg z nasion lnu, wyciąg z nagietka, aloes, wyciąg z winorośli i alantoina.
Przy skórze zestresowanej bardzo ważne jest utrzymywanie odpowiedniego nawilżenia. Istotne są tutaj zarówno składniki wiążące wilgoć w skórze, jak i te ją zatrzymujące. Najlepsze z nich to: kwas hialuronowy, ekstrakty z alg, wyciąg z trawy pustynnej.
Mając świadomość, jakie spustoszenie powodują w skórze wolne rodniki, wybierajmy preparaty zawierające w swoim składzie substancje aktywne o działaniu antyoksydacyjnym np. witamina C i E.
Wspaniały efekt rozluźnienia i zniwelowania oznak zmęczenia uzyskamy poprzez codzienne wykonywanie automasażu twarzy. Można go zastosować w trakcie wieczornej aplikacji kremu. Zakreślamy „ósemki” wokół oczu, skroni i między brwiami. Ruchami głaskania podciągamy mięśnie policzkowe i mięśnie szyi.
Plan naprawczy dla zestresowanej skóry.
-
Zdrowo się odżywiaj i pij dużo wody
Możesz podjadać
- migdały, które są bogate w witaminę E
- inne orzechy-dostarczają cynk
- marchewkę, która jest źródłem witaminy A- koniecznie w połączeniu z jakimś tłuszczem, bo tylko wtedy wchłonie się do organizmu
Dzięki wodzie poprawisz metabolizm komórek
-
Ruszaj się i znajdź czas na relaks
Różowe policzki, dotleniona skóra, toksyny ulatniające się z organizmu-takie efekty osiągniesz, gdy spacer będzie na co dzień z Tobą.
Nawet krótka gimnastyka w dobrze wywietrzonym pomieszczeniu pomoże Ci się zrelaksować, pobudzić krążenie, a co za tym idzie – dotlenić cerę.
-
Pielęgnacja cery
Domowa maseczka miodowa odmłodzi naszą skórę, będzie ona ujędrniona, zrewitalizowana i dobrze nawilżona, nabierze blasku.
Miód to bogactwo naturalnych cukrów[ glukozy i fruktozy ], kwasów organicznych [ kwas mlekowy, glukonowy, jabłkowy i cytrynowy ] i pierwiastków takich jak m.in.żelazo, cynk, magnez. Dzięki hormonom wytwarzanym przez pszczoły, miód działa antyseptycznie i antybiotycznie. Jest wiele rodzajów miodu: lawendowy, spadziowy, akacjowy, gryczany itp. Warto wiedzieć, że każdy z nich różni się nieco właściwościami odżywczymi. Miód powoduje ujędrnienie skóry, wygładzenie zmarszczek oraz silne nawilżenie [jest naturalnym humektanem – substancją silnie nawilżającą skórę od środka]. Działa też detoksykacyjnie.
Miód pomaga pozbyć się martwego naskórka. Dzięki temu skóra odzyskuje zdrowy i naturalny kolor. Żółtka jajka to ampułka witamin A,B i E, a białko ściąga [liftinguje] skórę i domyka pory. Składniki oleiste nie tylko ją nawilżają, ale też tworzą dla niej naturalną ochronę w postaci płaszcza lipidowego.
Olej z pestek winogron-zabija wolne rodniki i zapobiega starzeniu się skóry. Zmniejsza również szkodliwe działanie słońca na skórę. Dobrze wpływa na skórę naczynkową, bo wzmacnia naczynka krwionośne i zapobiega powstawaniu pajączków.
Maseczka miodowa:
- 2 łyżki naturalnego miodu pszczelego
- 1 jajko
- 1 łyżka oliwy z oliwek
- 1 łyżka oleju z pestek winogron
Przygotowanie maseczki:
- Rozbij jajko i oddziel żółtko od białka
- Do miseczki z żółtkiem dodaj 2 łyżki miodu a następnie energicznymi ruchami zacznij ucierać substancję do uzyskania jednolitej konsystencji
- Dodaj oliwę z oliwek oraz olej z pestek winogron, całość dokładnie wymieszaj
- Białko w drugiej misce ubij na pianę
- Przełóż ubitą pianę do masy z żółtek i delikatnie wymieszaj je ze sobą
- Maseczkę nałóż na oczyszczoną skórę twarzy i pozostaw na 20-30 minut
- Następnie zmyj ją delikatnie wodą
- Stosuj 2-3 razy w tygodniu